ปีที่ ๒ – บทที่ ๒

น้องของประกาย

วิชา อารี และก้องมาที่บ้านของประกาย พ่อแม่ของประกายไปหาหมอที่ในเมือง ก่อนไปแม่หุงข้าวและทำกับข้าวไว้หลายอย่าง แม่ให้ประกายเลี้ยงน้องและดูแลให้น้องกินอาหารกินด้วย

น้องชายของประกายชื่อประกอบ เป็นเด็กซนมาก ชอบหนีไปวิ่งเล่นจนเนื้อตัวเหนียวเหนอะหนะbe sticky ประกายให้น้องอาบน้ำและกินข้าว ประกอบกินข้าวกับไข่ แต่ไม่กินเนื้อสัตว์และผัก ประกายอยากให้น้องกินเนื้อสัตว์และผักด้วย เพราะเป็นอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย แต่เธอไม่รู่ว่าจะทำอย่างไร

วิชาหาอารีช่วยประกาย เขาบอกประกอบว่า “น้องอยากให้ร่างกายแข็งแรงไหม ถ้าอยากแข็งแรงต้องกินเนื้อและผัก”

“ไม่กิน” ประกอบตอบแล้วหันหน้าหนี

อารีลองช่วยบ้าง เธอตักผักขึ้นมาแล้วพูดว่า “นี่ผักสีเขียวน่ากินนะ”

เธอตักเนื้อขึ้นมาอีก แล้วพูดว่า “เนื้อนี่น่ากินเหลือเกิน”

ประกอบมองดูอารีอย่างสนใจ เขาเข้ามาดูใกล้ ๆ แต่ก็ยังไม่ยอมกิน

ก้องนึกสนุกจึงเข้ามาช่วยอารี ก้องบอกประกอบว่า “ถ้าน้องกินผัก ร่างกายก็จะแข็งแรงเหมือนพี่นี่แหละ” ก้องพูดแล้วทำท่าเบ่งกล้ามflex a muscleที่แขนให้ดู

ประกอบดูอย่างสนใจ ก้องชี้ไปที่เนื้อแล้วพูดว่า “ถ้าน้องกินเนื้อจะทำให้โตเร็ว” ก้องทำท่ายืดตัวให้สูงขึ้น ประกอบเห็นเข้าก็หัวเราะชอบใจแล้วทำท่ายืดตัวบ้าง

ก้องตักไข่ต้มขึ้นมาแล้วพูดว่า “ถ้าน้องกินไข่ น้องจะแข็งแรง ตัวโต และกระโดดได้สูงอย่างพี่” ก้องพูดแล้วก็กระโดดให้ดู

ประกอบชอบใจมาก เขาบอกให้ก้องกระโดดอีก ก้องพูดว่า “น้องอยากกระโดดได้สูงใช่ไหม ถ้าอยากแข็งแรงและกระโดดได้สูงอย่างพี่ น้องก็ต้องกินอาหาร หลายอย่าง” ว่าแล้วก้องก็กินอาหารให้ดูที่ละอย่าง ประกอบอยากแข็งแรงและกระโดดได้อย่างก้อง เขาจึงเข้าไปกินอาหารกับก้องอย่างเต็มใจwillingly

ประกายชอบใจมาก เพราะก้องทำให้น้องของเธอกินอาหารอย่างเต็มใจ ทุกคนชมก้องและประกอบ ทำให้ทั้งสองคนกินอาหารอย่างสนุกสนามจนอารีต้องรีบบอกให้ก้องหยุดกิน เพราะก้องกินจุmuch, have capacity forมาก

ก้องยิ้มอาย ๆ แต่เขาก็พอใจที่เห็นประกอบกินไข่ เนื้อสัตว์ และผัก เพราะไข่ เนื้อสัตว์ และผักเป็นอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย

ผ้าไหม

ผ้าไหมเป็นผ้าที่มีชื่อเสียงของไทย ผ้าไหมทำจากใยไหมsilk thread ใยไหมได้จากตัวไหม เขาเลี้ยงตัวไหมเพื่อใช้ใยทอเป็นผ้าไหม

ผ้าไหมมีทั้งผ้าหนาและผ้าบาง ถ้าใครซื้อผ้าไหมคนขายจะวัดผ้าไหมขายเป็นหลาyard, 3 feet คนที่สวมใส่เสื้อผ้าที่ตัดด้วยผ้าไหมจะทำให้ดูหรูหราluxurious, exquisite

หมากับเพื่อน

หมาและหมี อยู่บ้านเดียวกัน ทุกเช้าหมาและหมีจะออกไปหากิน และช่วยกันตักน้ำในแม่น้ำมาใช้

วันหนึ่งหมีเป็นไข้ ออกไปหากินไม้ได้ ไปตักน้ำใช้ไม่ไหว หมาออกไปหากิน และจะหาข้าว ตักน้ำมาให้หมี หมาเดินไปพบหนูนา หนูนาถามหาหมีว่า “หมีไปไหน” หมาตอบว่า “หมีไม่สบาย ฉันจะไปหาข้าว หาน้ำ หายาให้หมีกิน”

“ทำไมเธอต้องหาข้าว หาน้ำ หายามาให้หมีกิน หมีเป็นไข้ก็ไปหาหมอ หาอาหาร ตักน้ำได้” หนูนาพูดกับหมา

“หมีเป็นไข้ อาหารก็ไม่มี ยาก็ไม่มี น้ำก็ไม่มี และหิวมาก เราเป็นเพื่อนกันก็ต้องช่วยกัน ฉันยังแข็งแรงพอที่จะช่วยหมีเพื่อนของเราได้” หมาตอบ

ต่อมาหนูนาไม่สบาย หมีรู้ข่าวว่าหนูนาไม่สบายจึงชวนหมาไปเยี่ยมหนูนา และช่วยหายา หาน้ำ หาอาหารมาให้หนูนากิน หมีช่วยดูแลรักษาหนูนาจนหาย หนูนาจึงพูดว่า “ฉันขอบใจเพื่อนทั้งสองมาก ฉันรู้แล้วว่า เราอยู่ตัวคนเดียวไม่ได้ เราต้องช่วยกัน ถ้าใครไม่ช่วยกันก็เป็นคนไม่มีน้ำใจbe kind, considerateและเป็นคนไม่ดี”

หมอบ้านใต้

- + - + - + - + - + - + - + -